Hoe we het zoute kwelwater in Horstermeer willen temmen
05 januari 2017In de polder Horstermeer is een deel van het grondwater brak. Brak water zit tussen zoet en zout water in. In de lage polder komt dit grondwater als 'brakke kwel' naar boven. Dit brakke water is niet goed voor de planten en de dieren . We onderzoeken of we het kunnen oppompen voordat het in de sloten komt. Dit project noemen we 'Het temmen van brakke kwel'.
Horstermeerpolder
De Horstermeerpolder is drooggelegd in 1882. De polder ligt in de gemeente Wijdemeren. Rondom de polder ligt veel water. In het zuiden liggen de Loosdrechtse Plassen. In het westen liggen de Vecht en het Amsterdam-Rijnkanaal. In het noorden liggen de Ankeveense Plassen en in het oosten de Kortenhoefse Plassen.
Zout water in de bodem
In de afgelopen 10.000 jaar is de zeespiegel gestegen. In grote delen van Nederland stroomde Noordzeewater binnen. Het zoute zeewater is daar in de grond gezakt. Het grondwater is op die plaatsen brak geworden. Dit water komt soms omhoog als 'brakke kwel'. Het komt dan in de sloten, wat slecht is voor de waterkwaliteit. Hierdoor is het lastig om de Europese doelstellingen voor de waterkwaliteit te halen.
Oppompen brakke kwel
Jaarlijks wordt nu 36 miljard liter kwelwater uit de Horstermeerpolder naar de Vecht gepompt. Dat zijn meer dan 14.000 volle olympische zwembaden. Als we het brakke water oppompen voordat het aan de oppervlakte komt kunnen we het afvoeren. Dit zorgt ervoor dat het niet meer in de sloten van de polder en in de Vecht komt.
Tegengaan brakke kwel
Uit de omliggende plassen stroomt ook water naar de lage polder. Ook dat komt in de polder naar boven, als zoet kwelwater. In de plassen ontstaat daardoor een tekort aan water. Dat tekort vullen we aan met zoet water uit het Markermeer. Om het zout uit de Vecht te krijgen gebruiken we ook Markermeerwater. Bij Nigtevecht wordt het zout dan op het Amsterdam-Rijnkanaal geduwd. Het stroomt dan via ’t IJ en het Noordzeekanaal verder naar de Noordzee.
Zoetwatervoorraad
Het gaat om heel veel water dat we uit het Markermeer halen. Jaarlijks zo’n 20 cm van het hele oppervlakte van het Markermeer. Het water uit het Markermeer is wel zoet , maar komt uit een ander gebied. Het bevat weer andere stoffen en die slecht zijn voor de waterkwaliteit. Daarnaast: het Markermeer is onze nationale zoetwatervoorraad. Met Rijkswaterstaat en de andere waterschappen is afgesproken om hier zuinig mee om te gaan.
Bij Muiden wordt ongeveer 130 miljard liter per jaar ingelaten.
Gebruik als drinkwater
Tot slot onderzoeken we of we het brakke grondwater kunnen gebruiken voor de productie van drinkwater. Dit gebeurt bij onze vestiging in Weesperkarspel. Zo maken we van een probleemstof een grondstof.
De situatie nu (links) en de situatie bij het oppompen van het brakke grondwater (rechts).